In de herfst beleven we het verwelken en afsterven van de natuur,

ook als duisternis en eenzaamheid in onszelf.

Nevels verhullen het licht, maar in ons innerlijk voelen we warmte en licht als onze eigen wilskracht en geestgeboorte.

Na sterke tegenstellingen tussen licht en donker wordt ons met kerstmis een nieuw licht geschonken.

Alle kleuren zijn aan de lichtbron ondergeschikt, de mens wordt

onzichtbaar.

Komende zondag op eerste Advent zetten we allemaal een lichtje

in de Adventstuin een spiraal van dennengroen naar binnen toe.

Een prachtig gezicht wanneer op het eind van de Adventsviering alle kaarsjes branden, je wordt er stil van.....

Alle mensen die komende zondag op de eerste Adventsviering zijn, wil ik alvast een heel fijn samenzijn wensen.