Bij ‘lente’ denk je aan een teer groene waas over de bomen, zwellende knoppen, de eerste eendenkuikentjes in de sloot en huppelende lammetjes in de wei.
Als de natuur weer tot leven komt, is dat een feest op zich. De winter is voorbij en we verheugen ons op het langere daglicht, de warmte van de zon,
de mooie voorjaarskleuren en het jonge leven… Het leven kan weer verder gaan. 

Van Palmpasen tot Pasen
Pasen is een echt lentefeest, dat gaat over de vernieuwing van het leven.
Dit feest begint met Palmpasen en eindigt een week later op Palmzondag.
Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan in de lente.
Dit samenspel van kosmische krachten maakt dat Pasen elk jaar op een andere datum valt. 

Palmpasen 
De zondag voor Pasen noemen we Palmzondag.
In de Christelijke kerk wordt de intocht van Jezus in Jeruzalem herdacht.  

Pasen
Pasen is het feest van de opstanding. Al in de voorchristelijke tijd waren het ei en de haas lentesymbolen.
Het ei verwijst naar het nieuwe leven; de ronde vorm geeft aan dat het leven geen begin of einde kent, maar altijd doorgaat.
De haas is een heel kwetsbaar dier, een echt prooidier dat door andere dieren gegeten wordt.
Hij verdedigt zich voornamelijk door zijn grote vruchtbaarheid.
De haas staat voor de levenskracht van de plantenwereld, die zichzelf onbaatzuchtig wegschenkt als voedsel voor dier en mens.  

Als paasei en paashaas zijn het ei en de haas ook bij de symboliek rond het paasfeest gaan horen.
Ze laten namelijk iets zien van de essentie van Pasen. Het kuikentje moet, om verder te kunnen leven, eerst door een schaal van dode kalksteen breken.
Van de haas wordt gezegd dat hij de plaats inneemt van een door jagers achtervolgde soortgenoot.
De achtervolgde haas kan op adem komen doordat een ander zich voor hem offert: dat maakt de haas tot Christussymbool. 

Herma Dennekamp.