Met het afstandsonderwijs wat we in deze dagen met elkaar uit de grond hebben gestampt is het grootste gemis
denk ik de sociale contacten en interactie.
Elke leerkracht doet zijn best om voeling te houden met de kinderen en hoe het met hen gaat,
maar zoals één van de docenten van de week zei: “Lucas, dit is niet het werk waar ik voor gekozen had”.
En dat klopt. Want juist het werken met de kinderen, het directe contact en het zien, voelen en ervaren wat er nodig is voor elk kind is
waar we als Vrijeschool dagelijks mee bezig zijn. En dat gaat nu maar mondjesmaat.
Ook voor de ouders en leerlingen is het veelal een pittige tijd en ik heb groot respect voor het feit dat er zoveel aan thuisonderwijs wel lukt.

Een van de manieren om het stuk gemeenschap en samenhang te verzorgen met elkaar zijn de jaarfeesten.
Deze dagen zullen we Pasen vieren op een wijze anders dan alle andere jaren.
Maar laten we de gedachte van de wedergeboorte en het vieren van de lente en nieuw leven allen op onze eigen wijze
vieren met elkaar en onze naasten in ons bewustzijn.

Hopelijk zijn is de school weer open tijdens het pinksterfeest.
Al houden we wel al rekening met de noodzaak voor een alternatieve vorm.

Vrolijk Pasen en alle goeds,

Lucas