Samenvatting feedback op het thuisonderwijs

Ik heb jullie, via de klassenouders, gevraag om feedback op het thuisonderwijs van de afgelopen tijd. Dank voor alle waardevolle en vaak steunende input. Ik deel de complete resultaten met het team en de mr met als doel dat we, mochten we langer dicht blijven, kunnen aanpassen waar nodig. Hopelijk kunnen we weer snel open en dan helpt de feedback ook om de juiste dingen te doen als we de kinderen weer mogen ontvangen. Laten we hopen dat we daarna op normale wijze het jaar kunnen vervolgen. Mochten we ooit nog weer een keer dicht moeten dan helpt jullie feedback om het dan nog weer beter te doen.

Hieronder een samenvatting van de ontvangen feedback.

Wat gaat er goed

De inzet van alle docenten en de wil om zo goed mogelijk vrijeschool onderwijs te verzorgen wordt gezien en gewaardeerd.

De helderheid en toegankelijkheid van MOO is een duidelijke verbetering evenals de duidelijkheid van dag programma’s en opdrachten.

De instructie filmpjes werken goed en maakt dat de kinderen vrij zelfstandig kunnen werken.

De teams momenten met name voor het contact en de verbinding worden erg gewaardeerd.

In het algemeen wordt de balans tussen schermtijd en analoog werken als prima ervaren.

Er is voldoende afwisseling in de stof.

Wat kan er beter

Met name bewegingsopdrachten (gym/sport, dans, euritmie) of opdrachten die de kinderen niet op een stoel of aan een tafel moeten doen worden gemist.

Hier en daar kan de communicatie helderder en eenduidiger.

Sommige ouders hebben liever de opdrachten/rooster al de dag ervoor om beter te kunnen plannen en anticiperen.

Werkvormen, al dan niet via teams, waarbij kinderen moeten samenwerken

Het plannen van thuisschool, werk en “gezintijd” is niet altijd makkelijk. Tijdige communicatie van veranderingen helpt dan. Roosters, planningen en veranderingen zijn voor de een fijn en voor de ander niet te doen. Daar moet rekening mee gehouden blijven worden.

Welke zorgen zijn er

De algehele vitaliteit van de kinderen nu het zo lang duurt is een zorg. Zeker als het langer gaat duren. De levenslust, inspiratie en zin om de leren raakt eruit.

In hoeverre laten wij ons leiden door wat er van buiten op ons afkomt en welke keuzes maken wij daarin als vrijeschool vanuit de visie op menswording? Duidelijke communicatie over de afwegingen, keuzes en waar wij als school voor staan zou daarin helpen.

Digitaal onderwijs en de risico’s

Nu de kinderen noodgedwongen veel vaker en langer achter de computer met meerdere programma’s werken merken we dat de kinderen hierdoor ook steeds meer gaan experimenteren. Daarom toch nog even jullie aandacht voor de risico’s.

Je zou de risico’s kunnen scheiden in twee delen namelijk praktisch/technisch en inhoudelijk/menskundig:

1. Heel praktisch: er zitten beveiligingsrisico’s aan het online werken. Kinderen kunnen op sites komen waar ze niet moeten of mogen zijn. Wachtwoorden of andere gegevens kunnen onbedoeld worden gedeeld et cetera. De omgeving die wij als school gebruiken is op zich beveiligd. Maar we weten allemaal dat alles te hacken is. Graag jullie aandacht hiervoor en kijk nu en dan mee met de kinderen. Verder wijs ik jullie bij deze op de disclaimer van de stichting hierover:

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Disclaimer Digitale Onderwijsvoorzieningen>>>>>>>>>>>>>>>>>>> Het gebruik van Digitale onderwijsvoorzieningen (zoals Office365, Microsoft Teams enz.) door leerlingen van onze school thuis valt onder de verantwoordelijkheid van de ouders/ verzorgers thuis. Binnen die voorzieningen zijn functies beschikbaar die schade zouden kunnen toebrengen bij anderen bij onverantwoord gebruik. De Stichting Vrijescholen Athena aanvaardt geen aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die verband houdt met risico's verbonden aan het werken met deze voorzieningen.

Dan is er ook nog het risico van het tegenkomen van ongeschikte inhouden en van het delen met klasgenootjes hiervan of het pesten van kinderen via de chat of andere kanalen. Niet alle klassen hebben al mediawijsheid gehad en we hebben het tot nu toe bij de jongere kinderen ook niet algemeen willen bespreken om geen dingen wakker te maken die eigenlijk nog niet aan de orde zijn. Graag dus enige alertheid, die er ongetwijfeld vaak al is, voor deze kant van het online werken. Mochten er onderling ongeoorloofde dingen gedeeld worden of mocht er sprake zijn van pesten, dan is de eerste stap het direct te melden bij de leerkracht.

2. Menskundig gezien is het niet voor niets dat vrijescholen heel terughoudend zijn in het werken met digitale middelen. Het vergt een gezond ontwikkeld oordeelsvermogen en een sterk ontwikkelde eigenheid om in de digitale en virtuele wereld werkelijk bij jezelf te kunnen blijven.

Je zou kunnen zeggen dat er twee grote krachten op ons inwerken. Deze krachten hebben positieve en negatieve kanten en werken in op de ziel. Ons onderwijs is erop gericht de eigenvrije wil van de kinderen zo groot en stevig mogelijk te maken. Dit doen we enerzijds door een zo breed en mooi mogelijk palet aan authentieke en waardevolle ervaringen aan te bieden en anderzijds de jonge kinderen nog te “beschermen” tegen deze krachten waar ze zichzelf nog niet (voldoende) tegen kunnen weren.

De ene pool gaat over de houvast die de aardse en fysieke wereld ons biedt. Termen als protocollen, schema’s, bezit, regels, winst en dergelijke horen bij die kracht. Aan de ene kant geeft het houvast maar het kan ook verstarren en al het leven uit bijvoorbeeld een proces of een mens trekken.

De andere kracht is de tegenpool en gaat over termen als inspiratie, verleiding, creativiteit, vuur et cetera. Ook een niet te missen kracht maar in het extreme maakt het dat je jezelf verliest. De digitale wereld en werkelijkheid heeft veel van deze beide krachten in zich en maakt dat je jezelf behoorlijk kan verliezen en dat alle levenslust en vitaliteit vermindert. Wie kent de ervaring niet dat de tijd vliegt als je online bent en vaak gevuld blijkt te zijn geweest met eigenlijk vrij nutteloze of inefficiënte dingen of het hebben van koude handen en voeten na een tijdje typen of surfen?

Het is daarom dat we terughoudend zijn om de digitale wereld te veel en te snel aan te bieden aan de opgroeiende kinderen.

Ik merk zelf vaak aan mijn kinderen in hun gedrag dat ze filmpjes hebben zitten kijken of lang/veel hebben zitten gamen. Ze zijn zichzelf dan een beetje kwijt. Komen niet lekker in een spel, maken sneller ruzie en zijn minder vitaal.

Toch is deze wereld een reële werkelijkheid waar we ons juist niet van moeten afkeren. Sterker nog: ik vind het onze opdracht als opvoeders om de kinderen zich daarin thuis te leren voelen om ze juist te leren ook in die wereld zichzelf te kunnen zijn. Maar dat moeten we wel gedoseerd en passen bij de leeftijd doen.

In deze corona periode maken we veel meer gebruik van de digitale middelen dan we anders zouden doen. Niet alleen de opdrachten van school zorgen daarvoor, maar ongetwijfeld neemt de schermtijd gemiddeld ook behoorlijk toe door kinderen die zich vervelen en ouders die moeten werken. In die zin doen we onze principes geweld aan. Aan de andere kant biedt het uiteraard ook de mogelijkheid om wel contact te hebben, les te krijgen en werk te maken.

Waar het mij hier omgaat is dat dat niet erg is zolang we ons er maar bewust van zijn en voldoende tegenwicht bieden. De opdrachten van de leerkrachten die gaan over vormtekenen, euritmie, dans en dergelijke zijn daarop gericht. Het helpt misschien om het samen met je kind te doen of samen aanvullende activiteiten te ontplooien. Het ware en schone is daarbij de sleutel. Een echt doorleefde tekening, een intens beleefde verwondering een bijzondere ontmoeting met de wereld om je heen,…., allemaal ingrediënten die de innerlijke ruimte verzorgen en helpen vergroten en daarmee bijdragen aan de vitaliteit en levenszin. En laat dat nou net helpend zijn om gezond te blijven, te kunnen leren en ontwikkelen kortom echt te kunnen leven. Ik gun al onze kinderen dat het lukt elke dag even een vitaliserend momentje te hebben, zeker nu de emmertjes behoorlijk vol raken.

Ik kijk er naar uit om alle kinderen weer op school te zien. Nog even volhouden, hopelijk is het einde in zicht.