Squid Game is een serie waarbij maatschappelijke thema’s op gruwelijke, pijnlijke en schrijnde wijze worden verbeeld.
Kinderspelletjes verworden tot moordpartijen, machtsmisbruik en afhankelijkheid.
Voor volwassenen soms schokkend en choquerend maar het zet ook aan tot reflectie en nadenken, dus misschien ook
een buitengewoon interessante serie.

Kinderen kunnen dat echter niet zoals volwassenen dat kunnen.
Maar het blijkt dat veel kinderen dit kijken, ook bij ons op school en zelfs in lagere klassen.
En het is werkelijk niet voor niets een 16+ serie. Als opvoeder heb ik zorgen over het effect hiervan op de kinderen,
hun spel en hun ontwikkelen.
Ik wil niet belerend zijn maar mijn zorgen delen en toelichten waarom ik die zorgen heb:

 

 

De afgelopen weken spelen veel kinderen Anna Maria Koekoek op het plein.
Ze doen dat bijzonder goed en inventief met extra obstakels en regels en oefenen heel mooi in hoe je dat eerlijk, leuk,
samen en ook voor iedereen leuk doet.
Deze week nam ik waar dat er een nieuwe variant werd gespeeld.

 

Anna Maria werd geflankeerd door twee leerlingen die de kinderen die af waren ‘neerschoten’ met hun denkbeeldige pistolen.

Zie ook een van de afleveringen van Squid Games voor een wat bloederige variant van Anna Maria Koekoek. 

Je zou kunnen zeggen het is onschuldig kinderspel en ze kunnen heel goed scheiden wat fantasie en wat werkelijkheid is.
Ik denk dat het kijken, spelen en ook het spelen van gewelddadige computer games maar ook laser gamen onder een bepaalde leeftijd,
de gezonde ontwikkeling van de kinderen ondermijnt.
Daarmee zeg ik niet dat ik tegen beeldschermen en digitalisering ben.
Maar het is de taak van de opvoeder om te zorgen dat wat er gekeken wordt gezond makend is.

 

Tot een jaar of negen – tien ervaren kinderen de wereld nog als mooi, heel en goed.
Het is zaak om in die leeftijdsfase dan ook vanuit heelheid, echtheid en goedheid de kinderen de wereld te laten ontdekken en ervaren.
Het fenomeen iets of iemand kapot maken of schieten staat daar haaks op en beperkt de innerlijke gevoelsruimte, de fantasie en de verbeeldingskracht.
Juist deze kunstzinnige kwaliteiten zijn voorwaardelijk voor de ontwikkeling van de wil en het latere oordeelsvermogen en de moraliteit.
Het is niet voor niets dat wij er naar streven om in alles wat wij doen en in elke les die we geven het kunstzinnige een plek te geven.
In de eerste jaren na het tiende levensjaar zijn de kinderen eigenlijk opnieuw aan het ontdekken wie ze zijn en hoe ze met andere
ogen naar de, dan niet meer zo hele en alleen maar goede, wereld kijken.
Het is in die fase essentieel dat kinderen op hun eigentempo en in navolging van de opvoeder de wereld opnieuw leren zien en
vooral in de gevoelswereld een plek leren geven.
Dualiteit is dan zeker een gezond thema, maar het dient zo aangereikt te worden dat het de gevoelswereld, de belevingswereld
voedt en dat kunnen we doen doormiddel schoonheid en waarheid.
Beelden zijn voor ons als volwassenen al vele malen krachtiger dan andere vormen van communicatie.
Dat is bij kinderen nog sterker het geval.

 

Los van Bloody Anna Maria Cuckoo zie je in het spel op het plein welke kinderen (vaak jongens) regelmatig gamen.
Het is aan iedere ouder om zelf zijn weg te vinden in het opvoeden, dus ik veroordeel niemand hiermee.
Maar ik neem waar dat er een beperkend effect is op de ontwikkeling.

Op school proberen we de kinderen te stimuleren tot fantasierijk en gevarieerd spel maar verbieden we in de regel
niet het naspelen van games zolang het ergens nog binnen gezonde grenzen blijft.
Het naspelen heeft immers ook een functie. Anna Maria Cuckoo ging over mijn grens en heb ik direct stop gezet.
We blijven de komende tijd alert op squid achtig spel en in de hogere klassen wordt gekeken in hoeverre het inderdaad
echt al speelt en zo nodig is het onderwerp van de mediawijsheid lessen.
We zijn daar ook een beetje terughoudend in omdat het ook averechts kan werken (juist de belangstelling wekken).

 

In de hoop dat dit schrijven positief bijdraagt (en er niet te veel nekharen overeind zijn gaan staan) en dat er misschien nog
wat meer kinderen komende week ontdekkend de natuur in gaan, wens ik jullie allen een goede herfstvakantie.

 

Lucas