Het meiboomdansen is een feestelijk gebeuren, symbolisch staat het voor de onderlinge verbondenheid met elkaar.
Ieder heeft zijn eigen kleurige lint en weeft het samen tot een kleurenpatroon met anderen.
Jezelf blijven zien, terwijl je de anderen blijft volgen. Jezelf niet uit het oog verliezen, als je met de ander samenvlecht.
Onderlinge verbondenheid wordt tot een mooi kleurenspel en raakt het in de knoop dan blijven we zingen tot het ontrafeld is. 

Pinksteren het feest van de onderlinge verbondenheid. 

In de kleuterklas vieren we een bruiloftsfeest. 
De bruid is het symbool van de mensenziel, maar ook van de aardekrachten. 
De bruidegom is het symbool van de geestkracht en van de hemelkrachten. 

Uit deze verbinding ontstaat nieuw leven; de bloesems aan de bomen en nieuwe geestkracht in ieder mens.
Inspiratie vanuit de geest is voor iedereen beschikbaar.  

De witte duifjes zijn de boodschappers van het Goddelijke. 
De rinkelende bellen zuiveren onze zielen en schrikken het kwade af. 

In de bijbel staat te lezen: “Toen dan de dag van het pinksterfeest aanbrak waren zij allen bijeen.
En plotseling klonk er uit de hemel een geluid als het waaien van een machtige wind en vulde het gehele huis waar zij gezeten waren. 
En voor hun schouwen verschenen tongen als van vuur die zich verdeelden, en het kwam op ieder van hen.
En zij werden allen van Heilige Geest vervuld en begonnen te spreken in andere talen met de spraak die de Geest hen gaf.” 

Dat is wat Pinksteren ons wil zeggen; zo vervuld worden van geestkracht dat wij de anderen willen verstaan,
ondanks de verschillende gedachten, meningen, religies of achtergrond.